۱۳۹۶۰۵۰۴

مشکل ترجمه‌ی الیوت و نقدی بر ترجمه‌ی «چهارکوارتت» نوشته‌ی شمیم بهار


مشکل ترجمه‌ی الیوت
و نقدی بر ترجمه‌ی «چهارکوارتت»
نوشته‌ی شمیم بهار
ــــــــــــــــــــــــ

از تمام نقدهای شمیم بهار همین یکی را دوست دارم. داستان‌هاش را بی‌برو برگرد می‌شود خواند و تعجب کرد از هوشی که در دهه‌ی چهل خرج داستان کرده و زبانی که نرم کرده و ورز داده؛ و غمگین شد از نیم قرنی که اگر تلف داستان هم کرده چیزی ازش پیدا نیست؛ خرجِ خواص هم که به ما نمی‌رسد.
ترجمه‌ی مهرداد صمدی از چهار کوارتت (نشر طرفه: ۱۳۴۳ ؛ انتشارات فکر روز: ۱۳۶۸) چیز عجیبی است و ترجمه‌ی دانش‌آرا (نشر نیلوفر: ۱۳۹۵) هم کتاب معقول و مشخصی است که خواننده‌ی فارسی‌زبان را از حیرت و ابهام نجات می‌دهد. نقد شمیم بهار (کسی که عکس نمی‌گیرد همیشه در چشم ما جوان می‌ماند) صریح و دقیق است و از مبهم و کلی‌گویی به دور. کاش جز یکی دو متنی که می‌دانیم ترجمه‌ی شمیم بهار است باز هم بیشتر ترجمه و حرف در باب ترجمه ازش می‌خواندیم. مقدمه‌ی نادر ابراهیمی  بر چاپ سال ۱۳۶۸ (یک لحظه با مترجم چهار کوارتت، ص۱۵-۲۴) برای خنده‌های بلند شبانه کفاف می‌دهد که حدِّ درکِ ابراهیمی را نشان می‌دهد و توانش در اسطوره‌سازی.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چهار کوارتت ترجمه‌ی صمدی را از از اینجا بردارید.



ــــــــــــــــــــــــ
نوشته‌ی شمیم بهار
ــــــــــــــــــــــــ
(انتقاد کتاب، دوره‌ی دوم، شماره ۸،
اسفند ۱۳۴۳، ص 19-23)
ــــــــــــــــــــــــ
بازنشر از روایت روانبد
ــــــــــــــــــــــــ