این شماره با تاخیر / ویژه‌ی بیژن الهی

در این شماره با تاخیر 6، ویژه‌ی بیژن الهی این شعر در هفت فرگرد به تاریخ 1346 آمده، یعنی یعنی 22 سالگی شاعر!

فرگرد هفتم، و نهایی، با جملاتی سهگین آغاز می‌شود:

.

.

در روزی بزرگ، روزی بزرگ

از او که آستانه را یافته است،

از او که آستانه‌ی خود را می‌یابد، انتظار ستردن می‌رود.

بر آستانه –لیک- غباری نیست،

که آستانه –خود- غباری‌ست، غبار،

و ستردن به فوت کوتاهی.

.

.

/

و برای بهرام اردبیلی، نوحه‌ای ناتمام، از آن این است:

.

.

دیگر تو بیارام، که دنیای تو باقی‌ست؛

شد شنبه و ما در خلجانیم و تو خامُشت...

چون قصه به سر بُرده‌ای و سَبَّتِ اُخری‌ست

روزی که خدا زاه و دم آسود و... مرا کُشت

.

.

.

این شماره با تاخیر 6، ویژه‌ی بیژن الهی / زیر نظر طاهر نوکنده، تهران، تیرماه 1390 / نشر آوانوشت